تشدید مشکلات فنی خط نورد استریم به دلیل تحریمهای اروپا
تاریخ انتشار: ۲۴ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۲۳۵۰۰
شرکت دولتی نفت و گاز روسیه «گازپروم» تاکید کرد که هیچ طرفی به جز روسیه نمیتواند مقادیر زیادی گاز به اروپا عرضه کند.
به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو به نقل از روسیا الیوم، اولگ آکسیوتین، نائب رئیس هیئت مدیره شرکت روسی گازپروم اظهار داشت: هیچ کشوری به جز روسیه نمیتواند مقادیری گاز به اروپا عرضه کند که با ذخایر سیبری و یامال مقایسه شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نائب رئیس هیئت مدیره گازپروم این سخنان را در جلسه عمومی مجمع بین المللی گاز سن پترزبورگ بیان داشت.
آکسیوتین گفت: تحریمها و شرایط سخت اقتصادی (علیه روسیه)، گازپروم را برای نشان دادن عکسالعمل تحریک میکند.
وی تاکید کرد: منابع انرژی تجدیدپذیر نمیتوانند جایگزینی برای منابع انرژی سنتی در این دوره سخت اقتصادی شوند.
این مقام روسی با بیان اینکه چین حتی با کاهش تقاضا برای گاز در داخل این کشور تقاضا برای گاز روسیه را از طریق خط لوله قدرت سیبری افزایش میدهد، گفت: عرضه گاز از روسیه به چین از طریق خط لوله قدرت سیبری در دهم سپتامبر یک سطح تاریخی را ثبت کرد.
آکسیوتین گفت: صادرات گازپروم به کشورهای خارج از کشورهای مشترک المنافع در هشت ماه و نیم سال جاری با ۳۸.۸ درصد کاهش نسبت به مدت مشابه سال گذشته به ۸۴.۸ میلیارد متر مکعب گاز رسید.
وی افزود: تولید گازپروم در هشت ماه و نیم سال جاری با ۱۵.۹ درصد کاهش نسبت به مدت مشابه سال قبل به ۳۰۰.۸ میلیارد مترمکعب رسید.
نائب رئیس هیات مدیره گازپروم تاکید کرد: راهاندازی خط لوله نورد استریم-۲ میتواند مشکلات انرژی اتحادیه اروپا را حل کند.
بحران انرژی اروپا در اوایل ماه جولای به علت اختلال در عرضه گاز از سوی روسیه عمیقتر شد. شرکت گازپروم روسیه به علت چالشهای فنی مربوط به تعمیر و نگهداری توربینهای خط لوله گاز نورد استریم-۱ مجبور شد تا ارسال گاز به اروپا را کاهش دهد.
مسکو میگوید، این مشکلات به علت تحریمهای غرب علیه روسیه که از تعمیرات مناسب تجهیزات و ارسال قطعات میشود، به وجود آمده است.
پیش از این خبرگزاری رویترز گزارش داده بود که ۸۴ درصد تاسیسات ذخیره سازی گاز اتحادیه اروپا پر شده است؛ سطحی که از هدف این اتحادیه برای پیش از زمستان بیشتر است.
با این حال، تحلیلگران هشدار دادند که هنوز نیاز است مصرف گاز در فصل زمستان پیش رو به منظور جلوگیری از خالی شدن تاسیسات ذخیره سازی کاهش یابد.
کشورهای عضو اتحادیه اروپا در حال حاضر توافق کرده اند تا مصرف گاز را در این زمستان کاهش دهند.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: گاز روسیه بحران انرژی نورداستریم تحریم روسیه خط لوله
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۲۳۵۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دویچهوله: تحریمها ناکارآمد است اما غرب ناچار است تحریم کند!
شبکه رسانهای دولت آلمان میگوید: تحریمها علیه ایران و روسیه کارآمد نیستند اما غرب مجبور است تحریم کند.
به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: دویچهوله در تحلیلی که به ارزیابی تحریمهای غرب اختصاص داشت، نوشت: ایران ۴۰ سال است که با تحریمهای غرب زندگی میکند اما هرگز سرعت تحریم شدنش به اندازه روسیه نبوده است. ایران میداند، چین میداند و ظاهراً دولت آمریکا هم میداند مبنی بر اینکه با وجود تحریمهای موجود علیه صنعت نفت جمهوری اسلامی، نفت ایران با حجم بیسابقه به چین ارسال میشود. خاویر بلاس، ستوننویسی که مباحث مرتبط با انرژی و کالاها را برای بلومبرگ پوشش میدهد، اخیراً توضیح داد که چگونه نفت ایران به چین میرسد. اگر دولت چین را باور دارید، این کشور هیچ نفتی از ایران وارد نمیکند؛ صفر. حتی یک بشکه. در عوض، مقدار زیادی نفت خام از مالزی وارد میکند. به حدی که طبق دادههای رسمی گمرک چین، این کشور به نوعی بیش از دو برابر بیشتر از تولید واقعی مالزی از آن کشور نفت میخرد. با تغییر نام نفت ایران، مالزی در سال گذشته پس از عربستان، روسیه و عراق به چهارمین تامینکننده بزرگ نفت خارجی چین تبدیل شد. سالهاست که ایران از امارات به عنوان مرکز دور زدن تحریمها استفاده کرده است. دبی، یکی از هفت امارت امارات، دروازه ورود کالاهای ممنوعه غیر از نفت به ایران است. تهران مدتهاست که زنجیرههای تامین خود را تغییر داده تا تقریبا همه چیزهایی که توسط آمریکا یا اتحادیه اروپا تحریم شده، به دست آید.
پس از تحریمهای غرب، روسیه مجبور شد مسیرهای تجاری مشابهی ایجاد کند تا از تامین پایدار کالاهای حیاتی برای اقتصاد خود اطمینان حاصل کند. جمهوریهای شوروی سابق در آسیای مرکزی برای دور زدن تحریمها ایدهآل بودهاند، زیرا کشورهایی مانند قزاقستان یا قرقیزستان بخشی از اتحادیه گمرکی با مسکو هستند. علاوهبر این، فواصل بسیار زیاد، کنترل تحریمها را عملاً غیرممکن میکند؛ قزاقستان به تنهائی بیش از ۷۵۰۰ کیلومتر با روسیه مرز مشترک دارد.
بهعنوان مثال، بهدلیل استراتژی تحریمهای روسیه، ارمنستان شاهد افزایش تقریباً ۱۰۰۰درصدی واردات خودروها و قطعات آلمانی در سال گذشته بود. بر اساس آخرین دادههای ارائهشده توسط پایگاه داده جهانی ردیابی تحریمها، روسیه تحریمشدهترین کشور جهان است. با این حال، اقتصاد روسیه سال گذشته رشد قابلتوجهی معادل ۳.۶درصد را تجربه کرد و به گفته وزیر دارایی، کرملین انتظار دارد که نرخ رشد در سال ۲۰۲۴ «در همان سطح» باقی بماند. صندوق بینالمللی پول پیشبینیهای رشد روسها را تایید میکند و نرخ رشد تولید ناخالص داخلی را ۳.۲درصد تعیین میکند.
تحریمهای مالی، دسترسی بانکهای روسیه به بازارهای مالی بینالمللی را محدود و آنها را از سیستم بانکی مهم و حیاتیِ سوئیفت (SWIFT) که عامل انجام اکثر نقلوانتقالات بینالمللی پول و اوراق بهادار است، خارج کردهاند. علاوهبر این، بانک مرکزی روسیه از دسترسی به ذخایر هنگفت خود که در کشورهای G۷ قرار دارد، محروم شده است. نکته قابلتوجه این است که تنها تحریمهایی که توسط شورای امنیت سازمان اعمال میشوند از نظر قانونی برای همه کشورهای جهان الزامآور هستند. در واقع چند کشور مانند هند، برزیل و چین وجود دارند که به این تحریمها پایبند نبودهاند.
با وجود عدمقابلیت اجرای کامل تحریمها توسط غرب، چرا این کشورها همچنان به اعمال آنها ادامه میدهند؟ به گفته کریستین فون سوست، کارشناس تحریمها در مؤسسه آلمان برای مطالعات جهانی و منطقهای، «اگر هیچ تحریمی اعمال نمیشد، تقریباً مانند حمایت ضمنی بود، یا انگار کسی به حمله روسیه پاسخ نمیدهد.»
واشنگتن قصد دارد چند بانک چینی را هدف قرار دهد تا از اعمال تحریمهای غرب اطمینان حاصل کند. دولت جو بایدن، میخواهد پکن را از سیستم مالی جهانی کنار بگذارد تا جریان تامین مالی ماشینآلات جنگی روسیه را متوقف کند.
در اتحادیه اروپا، ژانویه سال گذشته فردی به نام دیوید اوسالیوان، فرستاده ویژه تحریمها از ایرلند، برای مشارکت در تلاشهای دیپلماتیک به منظور اجرای رژیم تحریمهای این اتحادیه، منصوب شد. وظیفه او همچنین این است که برای مثال به کشورهای همسایه روسیه سفر کند و دولتهای آنجا را متقاعد کند که تحریمها را با جدیت بیشتری اجرا کنند. مشکل کلی این است که هم روسیه و هم ایران، راههایی برای دور زدن تحریمها دارند.